30 Yaşima 1 Kala

Geçen sene Şubat ayında buna benzer bir yazı yazmıştım. Yazıyı buradan okuyabilirsiniz. 30 yaşıma 1 kala aslında geçen seneye göre düşüncelerim ve isteklerim hiç değişmedi. Aksine yapmak istediklerim çoğaldı ama ben yine hiçbirini yapamadım. Gerçekten istemediğimden mi bilemiyorum ama hayatı erteleme lüksümün olmadığını artık çok iyi biliyorum.


İkinci hamileliğimin son günlerini yaşadığım şu günlerde, kayınvalidemin bağırsak kanseri olduğunu öğrendik. Zorlu bir süreç bizi bekliyor, hepimiz farkındayız. Ancak lohusa kafasına ufaktan girdiğim bu günlerde böyle bir haber almak gerçekten çok yıpratıcı ve üzücüydü. Çok şükür ameliyatını oldu ve sonuçlar iyi. Şimdi artık iyi bir bakımla ayağa kaldıracağız onu. Bununla ilgili ayrıca yazacağım, o yüzden burada daha fazla uzatmıyorum bu konuyu.

Karşımıza çıkan bu hastalık, beni hayata daha çok sarılmaya yönlendirdi diyebilirim. Hiçbir şeyi ertelememek gerekiyor. Geçen seneki listemi kontrol ettiğimde, bu sene hala hiçbirini yapmamış olduğumu görünce, açıkcası kendime çok ama çok kızdım. Neyi, neden erteliyorum ki?

Siz de ertelemeyin. İmkansızlık diye bir şey yok bence, asıl sorunun isteksizlik olduğunu düşünüyorum. Ne istediğinize karar verin ve onu gerçekleştirmek için uğraşın. Ama kendinizi hasta etmeden :) 

Hayatı erteleme lüksümüz yok(muş) birebir yaşayarak öğrendim. 

Sevgiler

Yorumlar

REKLAM

Popüler Yayınlar