İki Çocuk Arasındaki Eşitsizlik
İki çocuk arasındaki eşitsizlik...
Cümleyi okuyunca ne kadar da sinir bozucu, değil mi? Aslında biraz düşününce; farklı yaşlarda ve farklı ihtiyaçlarda olan çocuklara eşit davranmak adaletsizlik değil mi? Yani birine aldığımızı öbürüne de almak zorunda mıyız? Birine yaptığımızı diğerine yapmak zorunda mıyız? Doğru olan ikisine de aynı şeyi yapmak mı, yoksa onların ihtiyaç, yetenek ve istekleri doğrultusunda hareket etmek mi? İkizim olsa bile istemezdim onunla aynı giyinmeyi, aynı şeyleri yapmayı. Sonuçta o farklı kişiliğe sahip ben farklı, öyle değil mi?
Kendimden örnek vereyim. Biliyorsunuz ikinci kez anne oldum. Eren Mert (küçük olan) şu an hiçbir şeyin farkında değil. Büyümek için ihtiyacı olan şey, emmek ve uyumak. Onun karnını doyurup gazı çıkarttıktan sonra uyumak isterse uyutup, Ali Baran ile ilgilenmem kadar doğal olan bir şey yok. Doğal olarak Ali Baran ile daha fazla ve daha aktif zaman geçirmem gerekiyor. Bu demek değil ki Eren Mert ile kalitesiz zaman geçiriyorum, ona gereken ilgiyi göstermiyorum. Her ikisine de ihtiyacı kadar ilgi alaka gösteriyorum. (Bana vicdansız diyenler için yazdım bu yazıyı☺)
Büyüdükçe ihtiyaçları da değişecek, istekleri de. Diyelim ki Ali Baran yüzmeyi seviyor, O'nu yüzmeye gönderiyorum. Eren Mert'te yüzmeye gitmek zorunda mı, ben çocuklarıma eşit davranacağım diye? Belki o da basketbol oynamak istiyor olacak. Belki de sporun hiçbir dalından hoşlanmayacak. Onu zorla spora mı göndereceğim?
Ya da kardeşler arasındaki herhangi bir tartışmaya müdahil olup ne olursa olsun küçük olanın tarafını mı tutacağım. Yazık, o küçük, anlamıyor, ağlatma O'nu mu demeliyim? Yoksa haklının yanında mı olmalıyım? Aslında bu gibi durumlarda taraf olmak doğru değil ki zaten taraf da olmayalım. Sadece haklı olanın haklılığını diğerinin kabul etmesini sağlasak yeter. Gerisini onlar halleder. Biz de adil davranmış oluruz, ayrım yapmamış oluruz. Eşitsizlik de ortadan kalkmış olur.
Bazen olumsuz kelimelerin, olayların altında aslında olumlu birçok şey yatıyor fark edemediğimiz. Bakış açımızı değiştirdiğimiz zaman her şey ne kadar da farklı, öyle değil mi?
Sevgiler
Not: Görsel internetten alıntıdır.
Cümleyi okuyunca ne kadar da sinir bozucu, değil mi? Aslında biraz düşününce; farklı yaşlarda ve farklı ihtiyaçlarda olan çocuklara eşit davranmak adaletsizlik değil mi? Yani birine aldığımızı öbürüne de almak zorunda mıyız? Birine yaptığımızı diğerine yapmak zorunda mıyız? Doğru olan ikisine de aynı şeyi yapmak mı, yoksa onların ihtiyaç, yetenek ve istekleri doğrultusunda hareket etmek mi? İkizim olsa bile istemezdim onunla aynı giyinmeyi, aynı şeyleri yapmayı. Sonuçta o farklı kişiliğe sahip ben farklı, öyle değil mi?
Kendimden örnek vereyim. Biliyorsunuz ikinci kez anne oldum. Eren Mert (küçük olan) şu an hiçbir şeyin farkında değil. Büyümek için ihtiyacı olan şey, emmek ve uyumak. Onun karnını doyurup gazı çıkarttıktan sonra uyumak isterse uyutup, Ali Baran ile ilgilenmem kadar doğal olan bir şey yok. Doğal olarak Ali Baran ile daha fazla ve daha aktif zaman geçirmem gerekiyor. Bu demek değil ki Eren Mert ile kalitesiz zaman geçiriyorum, ona gereken ilgiyi göstermiyorum. Her ikisine de ihtiyacı kadar ilgi alaka gösteriyorum. (Bana vicdansız diyenler için yazdım bu yazıyı☺)
Büyüdükçe ihtiyaçları da değişecek, istekleri de. Diyelim ki Ali Baran yüzmeyi seviyor, O'nu yüzmeye gönderiyorum. Eren Mert'te yüzmeye gitmek zorunda mı, ben çocuklarıma eşit davranacağım diye? Belki o da basketbol oynamak istiyor olacak. Belki de sporun hiçbir dalından hoşlanmayacak. Onu zorla spora mı göndereceğim?
Ya da kardeşler arasındaki herhangi bir tartışmaya müdahil olup ne olursa olsun küçük olanın tarafını mı tutacağım. Yazık, o küçük, anlamıyor, ağlatma O'nu mu demeliyim? Yoksa haklının yanında mı olmalıyım? Aslında bu gibi durumlarda taraf olmak doğru değil ki zaten taraf da olmayalım. Sadece haklı olanın haklılığını diğerinin kabul etmesini sağlasak yeter. Gerisini onlar halleder. Biz de adil davranmış oluruz, ayrım yapmamış oluruz. Eşitsizlik de ortadan kalkmış olur.
Bazen olumsuz kelimelerin, olayların altında aslında olumlu birçok şey yatıyor fark edemediğimiz. Bakış açımızı değiştirdiğimiz zaman her şey ne kadar da farklı, öyle değil mi?
Sevgiler
Not: Görsel internetten alıntıdır.
Şu dönemde küçüğün ihtiyaçlarını giderdikten sonra büyüğüyle ilgilenmek gerçekten doğru seçim. Bebek biraz daha büyüyünce işler değişebilir; ilgiyi üzerine çekmek için elinden geleni yapacaktır. Her yaş döneminde çocukların arasında denge kurmak biz ebeveynleri düşüyor. Kolaylıklar dilerim.
YanıtlaSilEvet bebek büyüyünce işler biraz zorlaşabilir. Ama o zaman da en azından büyük olan kardeşe alışmış olacak, durumu daha iyi anlayacak. Umarım ilerleyen günlerde işler zorlaşmak yerine kolaylaşır.
SilSevgiler